O Bierzmowaniu

Według nauki Kościoła, przygotowanie do Bierzmowania powinno mieć na celu doprowadzenie ochrzczonego do głębszego zjednoczenia z Chrystusem, do większej zażyłości z Duchem Świętym, Jego działaniem, darami i natchnieniami, aby mógł lepiej podjąć apostolską odpowiedzialność życia chrześcijańskiego.

Katecheza przed Bierzmowaniem powinna także starać się obudzić zmysł przynależności do Kościoła Jezusa Chrystusa, zarówno do Kościoła powszechnego, jak i wspólnoty parafialnej. Na tej ostatniej spoczywa szczególna odpowiedzialność za przygotowanie kandydatów do Bierzmowania.

W procesie formacyjnym istotną rolę mają do wypełnienia: rodzina, kapłan, katecheci oraz wspólnota parafialna.

Dokumenty Kościoła jednak zasadniczo obowiązek przygotowania do Bierzmowania kładą na Parafię, a więc kapłanów, katechetów i wiernych, gdyż we wspólnocie z nimi kandydaci do Bierzmowania mają możliwość doświadczenia życia Chrystusowego Kościoła.

Kandydat do Bierzmowania wybiera również sobie nowe imię, które winno być nośnikiem pewnego posłannictwa, jakie pragnąłby wypełniać w swoim życiu. Sprawę wyboru imienia winien omówić z kapłanem lub ze swoim katechetą.

Obrzęd Bierzmowania

Obrzęd sakramentu Bierzmowania obejmuje: gest włożenia rąk, który oznacza błaganie o dar Ducha Świętego dla bierzmowanego; namaszczenie krzyżmem świętym (sporządzonym z oliwy i wonnego balsamu, poświęconym przez biskupa w Wielki Czwartek) przez nakreślenie znaku krzyża na czole, co symbolizuje wyciśnięcie znamienia, szczególnego znaku Ducha Świętego w duszy bierzmowanego.

Jednocześnie biskup wypowiada słowa: „Przyjmij znamię daru Ducha Świętego”. Obrzęd kończy dialog biskupa z bierzmowanym: na słowa: „Pokój z Tobą” bierzmowany odpowiada: „I z duchem twoim”.

W czasie namaszczenia świadek kładzie prawą rękę na ramieniu bierzmowanego.

Świadek Bierzmowania

Poszczególnym bierzmowanym towarzyszy świadek, który uczestniczy w przyjęciu sakramentu.

Przed namaszczeniem krzyżmem przedstawia kandydata szafarzowi Bierzmowania, a potem pomaga w wiernym wypełnianiu przyrzeczeń złożonych na Chrzcie, zgodnie z natchnieniami Ducha Świętego, którego otrzymali.

Ze względu na współczesne warunki pastoralne wypada, aby chrzestny, jeżeli może być obecny, był także świadkiem Bierzmowania. W ten sposób jaśniej zaznacza się związek między Chrztem i Bierzmowaniem, a funkcje i obowiązki chrzestnego mogą być spełnione w sposób bardziej skuteczny. Nie wyklucza się jednak możliwości wybrania osobnego świadka Bierzmowania. Także rodzice mogą osobiście przedstawić swoje dzieci do Bierzmowania.

Świadek Bierzmowania winien odznaczać się następującymi przymiotami:

• być wystarczająco dojrzały do spełniania tego obowiązku
• być wierzącym i praktykującym katolikiem
• należeć do Kościoła katolickiego i przyjąć trzy sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego: Chrzest, Bierzmowanie i Eucharystię
• nie być wykluczonym przez prawo od czynności w aktach kościelnych.

Wymagania stawiane kandydatom do Bierzmowania w Parafii:

• w każdą niedzielę i święto nakazane uczestniczyć we Mszy św.
• regularnie przystępować do sakramentu pokuty w pierwsze piątki miesiąca oraz uczestniczyć tego dnia w Mszy św.
• sumiennie i aktywnie uczestniczyć w katechezie szkolnej (opinia katechety)
• brać udział w spotkaniach w grupach kandydatów do Bierzmowania (1 raz w miesiącu)
• kulturalnie zachowywać się wszędzie, szczególnie w kościele i na spotkaniach,
• uczestniczyć w nabożeństwach różańcowych, Roratach, rekolekcjach wielkopostnych, Drodze krzyżowej i Gorzkich żalach, Triduum Paschalnym, nabożeństwach majowych,
• wszędzie być świadkiem Boga.

Rachunek sumienia dla młodzieży

Modlitwa: 

"Boże, Ty wiesz, jak wielka jest moja zdolność do okłamywania samego siebie. Ty wiesz również, że umiem przesadzać i dramatyzować swoje upadki. Daj mi proszę trzeźwy umysł, realizm i uczciwość w ocenie samego siebie. Pozwól, żebym wciąż pamiętał o Twojej cierpliwej miłości wobec mnie. Daj mi odwagę, bym stanął w prawdzie przed Tobą".

GRZECHY PRZECIWKO BOGU:

• Czy wierzę, że Bóg mnie kocha i że interesuje Go Moje życie?
• Czy żyję tak, jakbym Boga nie potrzebował – polegam wyłącznie na własnych siłach, sądzę, że wszystko zależy ode mnie, wiem lepiej, co dla mnie dobre, a co złe (pycha)?
• Czy nie zapominam o tym, że zawsze mam się modlić, niezależnie od tego, co czuję, czy jest mi dobrze, czy źle?
• Czy nie ograniczam modlitwę tylko do pacierza do odklepania formułek?
• Czy do Boga zanoszę tylko błagania, czy także dziękczynienia i uwielbienia?
• Czy nie zarzucałem Boga mnóstwem słów, czy dopuszczałem Go do głosu?
• Czy nie za mało korzystam z sakramentów – Bożych darów dla mnie?
• Jak często spowiadam się, przystępuję do Komunii Św., uczestniczę we Mszę św.?
• Czy przystąpiłem do komunii z ciężkim grzechem na sumieniu, bez wcześniejszej spowiedzi?
• Czy uczestniczę we Mszy św. jak obserwator i kibic, czy jako aktywny uczestnik (wspólny śpiew, modlitwa, odpowiedzi)?
• Czy czytam Pismo Św.?
• Jak wygląda moje uczestnictwo w szkolnej katechezie?
• Czy wierzę w zabobony (czarny kot, siostra zakonna, kominiarz i inne)?
• Czy wierzę w horoskopy, kamienie, wróżki itp., przywiązuję do tego wagę?
• Co noszę na szyi: krzyżyk, medalik czy inny przedmiot, który nic nie mówi o Bogu?
• Czy potrafię uszanować to, co święte (kościół, cmentarz, krzyż, figury Maryi i świętych, medalik, który noszę na szyi)?
• Czy dziękuję Panu Bogu za to, co mam, nawet gdy inni mają więcej?
• Czy nie mówiłem, podejmując działanie: „Panie Boże, a teraz ja sam pokażę Ci, jaki jestem godny bycia Dzieckiem Bożym, udowodnię Ci, że jestem już dobry.”?
• Czy świadomie popełniam grzech z tłumaczeniem: „Pójdę do spowiedzi i wszystko będzie w porządku.”?

GRZECHY PRZECIWKO KOŚCIOŁOWI:

• Czy byłem wystarczająco zaangażowany w życie Kościoła?
• Czy nie krytykowałem Kościoła bez poczucia współodpowiedzialności?
• Czy nie odrzucałem oficjalnego nauczania Kościoła (Katechizm Kościoła Katolickiego i nauczanie papieskie)?
• Czy zachowałem post (np. post piątkowy jest wspólnym wyrazem solidarności z Męką Chrystusa)?

GRZECHY PRZECIWKO BLIŹNIEMU:

• Czy jestem egoistą, szukam tylko własnego dobra, inni ludzie są jedynie środkami do moich celów?
• Czy wybieram tylko te znajomości, które sprawiają mi przyjemność?
• Czy narzucam własne zdanie, chcę zawsze mieć rację i ostatnie słowo, nie słucham innych?
• Czy szufladkuję ludzi, przypisuję im etykietki, ostro krytykuję i oceniam?
• Czy niszczę dobro wspólne: w szkole – ławki, pomoce szkolne i inne; na ulicy (wandalizm)?
• Czy przebaczam, umiem mówić „przepraszam”, przyznaję się do winy?
• Czy kłamię, ubarwiam moje opowiadania, przesadzam dla efektu?
• Czy lubię plotkować?
• Czy zdradzam cudze tajemnice, wykorzystuję otrzymane informacje przeciwko innym?
• Czy jestem uczciwy?
• Czy oddaję rzeczy pożyczone?
• Czy potrafię dziękować ludziom za dobro, reagować na zło?
• Czy nakłaniam innych do grzechu, do zła?
• Czy namawiam innych do grzechów seksualnych (swoją dziewczynę, chłopaka)?
• Czy umiem docenić zdolności i dobre postępowanie innych, pochwalić, pogratulować  zwycięstwa czy dobrej oceny?
• Czy wykluczam Boga z koleżeństwa, przyjaźni, miłości: np. nie powierzam tych relacji Panu Bogu?
• Czy modlę się za innych (rodziców, rodzeństwo, rodzinę, nauczycieli, kapłanów z parafii, znajomych ze wspólnoty)?
• Czy jestem zawistny? Zazdroszczenie komuś tego, co posiada, życzenie mu, żeby tego nie miał?
• Czy potrafię wynagrodzić wyrządzoną krzywdę (oddać skradzioną rzecz, przeprosić za oszustwo, kłamstwo, złość)?
• Czy szanuję i dbam o własność wspólną (np. przyrodę, ławki w parku, szkołę, jej pomieszczenia i wyposażenie, autobus, którym jeżdżę do szkoły, itp.)?

GRZECHY PRZECIWKO SOBIE:

• Czy zastanawiam się nad celem i sensem mojego życia?
• Czy jestem odpowiedzialny za czyny, słowa, obietnice?
• Czy marnuję czas, czy też umiem go zaplanować i dobrze wykorzystać?
• Czy jestem leniwy, łatwo się zniechęcam?
• Czy dobrze wykorzystuję niedzielny odpoczynek? Nie nadużywam w tym dniu telewizora lub komputera, zapominając o całym świecie?
• Czy idę na łatwiznę, marnuję swoje zdolności – odpisuję zadania ( sam ich nie robię – nie chce mi się), ściągam?
• Czy utrzymuję kontakty głównie z tymi, którzy się nade mną litują, a nie z tymi, którzy wymagają?
• Czy przywiązuję zbytnią wagę do rzeczy materialnych?
• Czy oglądam pornograficzne filmy i czasopisma?
• Czy nie pobudzam swojej seksualności (pornografia, nieczyste myśli, nieczyste wirtualne znajomości przez Internet, samogwałt)?
• Czy szanuje swoje zdrowie (papierosy, alkohol, narkotyki, brak sportu)?
• Czy jest we mnie egoizm i egocentryzm: patrzenie na świat przez pryzmat samego siebie?
• Czy pytam samego siebie o zgodność moich własnych decyzji z wolą Bożą?
• Czy akceptuję samego siebie, czy też trwam w postawie buntu wobec Pana Boga, że jestem taki, a chciałbym być inny?
• Czy nie jest tak, że dostrzegam jedynie swoje wady, upadki i porażki?
• Czy potrafię się cieszyć z tego, co mam?
• Czy dbam o swoje ciało, zdrowie fizyczne (ciepłe ubranie, odpoczynek, sen, walka z nałogiem)?

Modlitwa:

"Proszę Cię Panie o Twoją pomoc w szczerym wyznaniu moich grzechów. Daj proszę mądrość i cierpliwość spowiednikowi. Przemawiaj do mnie przez niego. Pokaż, co i jak mogę w sobie zmieniać. Niech ten sakrament będzie dla mnie źródłem radości i nadziei na to, że pomimo moich upadków mogę stać się świętym".